-
1 wilk
Ⅰ m anim. 1. (zwierzę drapieżne) wolf- stado wilków a pack of wolves2. pot. (owczarek alzacki) German shepherd, Alsatian GB Ⅱ m inanim. (A wilka) 1. pot. (wyprawiona wilcza skóra) wolfskin 2. Bot., Ogr. (dziczka) straggler, sucker 3. sgt Med. (toczeń) lupus- □ wilk morski Żegl. sea dog■ bajka o żelaznym wilku a cock and bull story pot.- słuchać czegoś jak bajki o żelaznym wilku to listen to sth in utter disbelief- wilk w owczej a. jagnięcej skórze a wolf in sheep’s clothing- być głodnym jak wilk to be (as) hungry as a bear, to be ravenously hungry- jestem głodny jak wilk I’m ravenous, (I’m so hungry) I could eat a horse- nie wywołuj wilka z lasu let sleeping dogs lie przysł., don’t trouble trouble until trouble troubles you przysł.- wilkiem mu patrzyło z oczu he looked evil- patrzeć a. spoglądać wilkiem na kogoś to glower a. scowl at sb- złapać wilka to get a cold (from sitting on a cold surface)- ciągnie wilka do lasu a leopard cannot change its spots przysł.- i wilk syty, i owca cała that makes everyone happy- o wilku mowa (a wilk tu) speak a. talk of the devil (and he’s sure to appear)* * *głodny jak wilk — (as) hungry as a wolf lub horse
o wilku mowa! — speak lub talk of the devil!
* * *ma1. wolf; zool. (gray) wolf ( Canis lupus); wilk morski przen. sea dog; wilk w owczej skórze a woolf in sheep's clothing; patrzeć l. spoglądać wilkiem glower (na kogoś/coś at sb/sth); głodny jak wilk (as) hungry as a wolf l. horse; i wilk syty, i owca cała you can have your cake and eat it, too; natura ciągnie wilka do lasu the leopard can't change its spots; nie wywołuj wilka z lasu let sleeping dogs lie; o wilku mowa (, a wilk tu) speak l. talk of the devil (and he's sure to appear); nosił wilk razy kilka, ponieśli i wilka at length the fox is brought to the furrier.2. pot., kynol. German shepherd.miGen. -a1. ( futro) wolf pelt.2. bot. sucker.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wilk
-
2 wywoływać
impf ⇒ wywołać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt( wzywać) to call; (powodować: przerażenie, podziw) to evoke; (powstanie, rozruchy, dyskusję) to trigger off; FOT to develop, ( duchy) to invoke* * *ipf.1. (= wzywać) call; wywołać kogoś z zebrania call sb out of a meeting; wywołać ucznia do tablicy call a student to the board; wywołać stację radio call a station; nie wywołuj wilka z lasu let the sleeping dogs lie.2. (= oznajmiać) call out.3. (= powodować coś) bring about, cause; ( choroby) cause; ( duchy) call, invoke; (niepokoje społeczne, rewolucję) foment, stir up; (np. podziw, zwł. mimowolny) compel; (powstanie, rozruchy, dyskusję) trigger off; ( protesty) spark; (przerażenie, podziw) evoke; (sensację, pogłoski) produce; (skojarzenia, obrazy) invoke; ( skutki uboczne leku) cause; wywołać bójkę provoke a fight; wywołać burzę oklasków (np. występem) bring the house down; wywoływać czyjś gniew incur sb's wrath l. anger; wywołać czyjeś zainteresowanie evoke sb's interest; wywołać panikę raise panic, give rise to panic; wywołać poród induce labor; wywołać rewolucję/powstanie trigger off a revolution/an uprising; wywołać poruszenie cause a stir; wywoływać wojnę trigger off a war; wywołać zgorszenie offend; wywołać zainteresowanie arouse interest ( czymś in sth).4. fot. develop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywoływać
-
3 wilk
wilk m (-a; -i) Wolf m; (owczarek) Schäferhund m;być głodnym jak wilk fam. einen Bärenhunger haben;wilk w owczej skórze ein Wolf im Schafspelz;patrzeć wilkiem finster dreinschauen;o wilku mowa! wenn man vom Teufel spricht!;nie wywołuj wilka z lasu! schlafende Hunde soll man nicht wecken;wilk morski żart Seebär m -
4 wilk
сущ.• волк* * *♂ 1. волк;2. сад. волчок, пасынок; 3. мед. волчанка ž, люпус; 4. раз?, немецкая овчарка;● \wilk morski морской волк; nie wywołuj \wilkka z lasu не буди лиха; о \wilku mowa (a \wilk tuż) погов. а) о волке речь (а волк за гумном);
б) лёгок на помине (кто-л.);nosił \wilk razy kilka, ponieśli i \wilka ловит волк, да ловят и волка
* * *м1) волк2) сад. волчо́к, па́сынок3) мед. волча́нка ż, лю́пус4) разг. неме́цкая овча́рка•- nie wywołuj wilkka z lasu
- o wilku mowa
- a wilk tuż
- nosił wilk razy kilka
- ponieśli i wilka -
5 las
\las iglasty/liściasty/monsunowy Nadel-/Laub-/Regenwald m3) im dalej w \las, tym więcej drzew ( przysł) mit wachsender Erkenntnis wächst auch die Zahl der Problemenie wywołuj wilka z \lasu ( przysł) du sollst nicht den Teufel an die Wand malen ( fam), du sollst keine schlafenden Hunde wecken ( fam)za siedmioma górami, za siedmioma \lasami hinter den sieben Bergen, bei den sieben Zwergen
См. также в других словарях:
wilk — m III, DB. a, N. wilkkiem; lm M. i 1. «Canis lupus, ssak drapieżny z rodziny psów, o sierści płowej, z domieszką czerni na grzbiecie, masywnie zbudowany; zamieszkuje obszary zalesione, tundry i stepy Eurazji i Ameryki Płn.» Stado, wataha wilków.… … Słownik języka polskiego
las — m IV, D. u, Ms. lesie; lm M. y «naturalny lub wyhodowany przez człowieka zwarty zespół roślinności z przewagą roślin drzewiastych i ze swoistą fauną» Ciemny, zielony las. Gęsty, nieprzebyty las. Las iglasty, liściasty, mieszany, sosnowy.… … Słownik języka polskiego
wypluć — pot. Wypluj to (słowo) «odwołaj to, co powiedziałeś, żeby to się nie stało»: Może spotkamy się w szpitalu, jeżeli mnie ustrzelą. Wypluj to słowo – powiedziałam szybko. – Jestem zabobonna, nie wywołuj wilka z lasu! H. Zakrzewska, Niepodległość … Słownik frazeologiczny
wyplunąć — pot. Wypluj to (słowo) «odwołaj to, co powiedziałeś, żeby to się nie stało»: Może spotkamy się w szpitalu, jeżeli mnie ustrzelą. Wypluj to słowo – powiedziałam szybko. – Jestem zabobonna, nie wywołuj wilka z lasu! H. Zakrzewska, Niepodległość … Słownik frazeologiczny
wypluwać — pot. Wypluj to (słowo) «odwołaj to, co powiedziałeś, żeby to się nie stało»: Może spotkamy się w szpitalu, jeżeli mnie ustrzelą. Wypluj to słowo – powiedziałam szybko. – Jestem zabobonna, nie wywołuj wilka z lasu! H. Zakrzewska, Niepodległość … Słownik frazeologiczny
wywołać — dk I, wywołaćam, wywołaćasz, wywołaćają, wywołaćaj, wywołaćał, wywołaćany wywoływać ndk VIIIa, wywołaćłuję, wywołaćłujesz, wywołaćłuj, wywołaćywał, wywołaćywany 1. «wołaniem skłonić kogoś do wyjścia skądś, do opuszczenia czegoś; przywołać, wezwać … Słownik języka polskiego
